Goed om te weten dat wij onze katten laten testen op onderstaande erfelijke aandoeningen en ziekten
HCM = Hypertrofische Cardio Myopathie is een ziekte van de hartspier, de hartspier is plaatselijk verdikt. Daardoor functioneert het hart niet naar behoren met diverse complicaties tot gevolg. Het hart kan het bloed niet goed en met te weinig kracht doorpompen waardoor er stolsels kunnen ontstaan, met de dood tot gevolg.
HCM is soms te zien op een speciale hartecho.
Omdat HCM ook in een later stadium zichtbaar kan worden is het aan te raden jou kat (als je fokker bent) eens per jaar hierop te controleren.
Hypertrofische cardiomyopathie is een gevaarlijke aandoening omdat ze heel regelmatig pas in een laat stadium wordt gediagnosticeerd. Dit komt omdat veel katten geen of pas in het laatste stadium symptomen vertonen.
Mogelijke symptomen zijn:
- • slechte eetlust
- • benauwdheid
- • snelle ademhaling
- • verlamming van de achterpoten t.g.v. een bloedklonter
- • hartruis
- • plotse sterfte
PKD =Polycystic Kidney Disease is een erfelijke aandoening die bestaat uit cystes (met vocht gevulde blaasjes) in de nieren. Wanneer deze blaasjes blijven groeien komt de werking van de nier in het gedrang met de dood tot gevolg. De ziekte ontstaat door een mutatie in één van de genen. Elke kat met dit foute gen zal de ziekte uiteindelijk ontwikkelen op vroege of latere leeftijd. Het komt dus vaak voor dat een aangetaste poes reeds verschillende nesten met kittens heeft gehad vooraleer de diagnose bij haar gesteld wordt. Alle kittens die haar defecte gen hebben geërfd, zullen ook ziek worden. De ziekte wordt “autosomaal dominant overgeërfd”. Dit betekent dat slecht één kopie van het aangetaste gen voldoende is om de symptomen tot uiting te laten komen. Daardoor zullen 50% van de kittens van een aangetast ouderdier PKD krijgen. Als met twee positieve ouderdieren wordt gefokt, loopt dit aantal zelfs op tot 75 – 100%.
De symptomen (manifesteren zich op ongeveer 6 – 7 jarige leeftijd) van nierfalen zijn:
- – verminderde eetlust
- – vermageren
- – veel drinken en veel plassen
- – minder actief
- – bij buikpalpatie kunnen grote bobbelige nieren te voelen zijn
- – uitdroging, de huid blijft staan als je deze optilt
- – bleke slijmvliezen door bloedarmoede
- – braken
Via een DNA bloedtest worden HCM en PKD ook meegenomen, uit onderzoek is gebleken dat deze testen niet betrouwbaar genoeg zijn daarom wordt aangeraden een echo te doen. Wanneer je deze regelmatig/jaarlijks doet zullen afwijkingen ten opzichte van de vorige echo meteen te zien zijn. Als fokker zijnde is belangrijk echo te testen op HCM, PKD en CIN/ CNZ
Wanneer de kat gediagnostiseerd is met HCM of PKD is dat heel naar, omdat er weinig aan te doen valt. Wel is het belangrijk hier op te testen zodat jijzelf maar ook andere fokkers te weten kunnen komen hoe vaak dit voor komt, in welke lijnen. Wanneer het veel in een bepaalde lijn voorkomt, zal je ervoor kunnen kiezen de lijn te sluiten ofwel zo min mogelijk te gebruiken afhankelijk van de test resultaten.
CIN/ CNZ = Chronische Interstitiële Nefertitis is ook een nierziekte die erfelijk kan zijn. In geval van CIN gaan de niercellen stuk en ontstaat er bindweefsel, waardoor de nier verschrompelt. CIN wordt ook wel CNZ Chronische Nierziekte genoemd.
CIN kan meerdere oorzaken hebben. De meest voorkomende factoren zijn leeftijd, genetische aanleg, omgeving en ziekte. CIN ontstaat kan op iedere leeftijd zichtbaar worden en / of ontstaan maar wordt vaker geconstateerd bij oudere katten.
Symptomen waaraan aandacht wordt besteed in betrekking van deze ziekte zijn:
- hoge bloeddruk
- laag kalium gehalte
- verzuurde voeding
- tandziekten (te ontdekken aan een zeer vieze adem van de kat).
Aangeraden wordt om vanaf 7 jarige leeftijd jaarlijks een senioren check bij de dierenarts te laten doen, inclusief bloedafname waar in de dierenarts de waardes van onder andere de nieren kan aflezen. Zo kan je er op tijd bij zijn mocht er iets aan de hand zijn.
Fiv en FelV
FIV – Feline Immunodeficiency Virus
Of kattenaids is een virus dat het afweersysteem van de kat aantast en onderdrukt. Hierdoor wordt de afweer van de besmette kat minder waardoor er allerlei problemen kunnen ontstaan. Het virus is verwant met HIV, het virus dat bij de mens AIDS veroorzaakt. Zowel FIV als HIV zijn niet overdraagbaar van mens naar kat of van kat naar mens.
FeLV – Feline Leukemie Virus
Of leucose is een virusziekte met een dodelijke afloop. Het virus tast het immuunsysteem aan waardoor de besmette katten vatbaarder zijn voor allerlei secundaire infecties. Ook kan het virus leukemie en andere tumoren veroorzaken.
FIP
Helaas komt FIP ook steeds vaker voor bij de Siberische kat. Fip = Feline Infectieuze Peritonitis (besmettelijke buikvliesontsteking). Fip kan ontstaan door het corona virus (FCoV) diaree virus bij katten ( niet te verwarren met het Covid-19 virus)
Het is een besmettelijk maar in principe ongevaarlijk virus bij katten. Bijna alle katten doorlopen het virus in hun leven waar men weinig van merkt, een dagje diarree en verder zijn ze er niet ziek van.
Bij katten met een slechte weerstand en/of stress kan (let op: Kan, het hoeft niet) het virus gaan muteren in een gevaarlijker vorm wat FIP genoemd wordt. Fip kan zich niet goed vermeerderen in de darmen en zal daarom gaan uitwijken naar belangrijke cellen van het immuunsysteem. Als de kat een slechte weerstand heeft kan deze ziek worden, heeft het een goed weerstand dan zal de kat er niet ziek van worden.
Er bestaan twee soorten FIP
Bij de natte vorm van FIP staat er veel vocht in de buikholte van de kat. Ook het borstvlies kan ontstoken zijn: er staat dan vocht in de borstkas
Symptomen: Natte vorm
- Bolle buik: vocht in de buikholte.
- Benauwdheid: vocht in de borstholte.
Bij de droge vorm van FIP worden organen aangetast zoals de lever, nieren, darmen, hersenen of het ruggenmerg. Sommige dieren hebben een mengvorm: nat en droog.
Symptomen: Droge vorm
- De verschijnselen afhankelijk van de organen die worden aangetast.
- Troebele ogen, bloed of pus in de ogen bij een oogontsteking.
- Afwijkend gedrag bij een ontsteking van de hersenen.
- Benauwdheid bij aantasting van de longen.
- Geelzucht bij aantasting van de lever.
- Bleekheid bij bloedarmoede.
- Nierfalen bij aantasting van de nieren.
- Etc.
Er zijn geen testen waarmee de ziekte uitgesloten kan worden. De overlevingskansen bij FIP zijn momenteel nog niet groot, al zijn er inmiddels gevallen bekend dat katten na een heel lange kostbare weg toch zijn genezen van FIP. Tevens is nog veel onduidelijk over het ontstaan van FIP en hoe deze het beste te behandelen.